Thee

Thee van Pickwick, wie kent het niet?

Simpele smaken, voor ieder wat wils. Van zware, zoete theeën tot een zacht groen of wit theetje. Mijn persoonlijke voorkeur gaat naar de eerste categorie

Losse thee heeft een luxere uitstraling en is duurder. Echt een heel andere beleving. De smaak, het proces... Ik kan je nu al vertellen; dat is niet aan mij besteed. Geef mij maar zo'n ordinair theezakje. Liever ook geen kruidentheeën of theeën met een luxer doosje. Geen theeën die gezond overkomen. Voor alles is een thee te verzinnen, van ochtendthee tot slaapthee. Er zijn zelf theeën die zich met je stoelgang bemoeien! Met lieflijke doosjes en dure prijzen. 

Wederom, mij niet gezien!

Het maakt mij niet eens uit of mijn thee afgekoeld is of niet. Ik drink hem wel op. En natuurlijk, twee zoetjes in een klein kopje thee. Geen suiker en het theezakje trek ik ook niet uit de mok. Hoe sterker hoe beter! Ik ben een barbaar op het gebied van smaak.

Ondanks dat ik fan ben van Pickwick heb ik één groot probleem. Ik vermoed dat de CIA of NASA of Russische spionnen drinkers van Pickwick in de gaten houden. Het is een groot complot of een psychologische test. De vragen die ze stellen gaan soms zo ontzettend ver! Als je iemand wil leren kennen, dan moet je samen die thee drinken. 

Enkele vragen zijn:

* waar ben je dankbaar voor

* hoe sta je 's ochtends op 

* wat is je grootste blunder

Dan wil je in alle rust een kopje thee drinken en je gedachten worden gestuurd. Waar ben je dankbaar voor, ja voor alles in mijn leven. 

Hoe ik in de ochtend opsta? Deze vraag maakt dat ik liever een kopje koffie pak in de ochtend

En mijn grootste blunder, mensen kinderen, dat zijn er zoveel. Daar kan (en ga) ik een blog over schrijven. In blunderen heb ik echt een talent. 

Al zijn de teksten van Pickwick nog te begrijpen. Als je in complete verwarring wil raken moet je Yogi Tea kopen. Heerlijke theeën en super diepzinnig. Dat je na drie keer lezen nog steeds denkt: "uh?"

Nee, laat mij maar rustig mijn thee drinken zonder vragen, met mijn eigen gedachten. Elke keer als ik een zakje pak denk ik; "nee, ik trap er niet in" en het volgende moment lees ik het label. Reddeloos verloren.